Kobiety Ukrainy i kwiat życia

ZOSTAŁY W SWOJEJ OJCZYŹNIE. Nie wyjechały bo są potrzebne także na miejscu. Może uda nam się przetrwać, może przeżyjemy i będzie jasne i spokojne niebo nad nami – mówią Ukraińskie kobiety, żony, matki. Kiedy 8 marca Viktoria dostała kapustę, był to dla niej wyjątkowy kwiat. Kwiat życia, bo z tego kwiatu jak mówi rodzina dostanie zupę.
Jesteśmy z Tobą i z Wami Viktoria Chyrva!
Dla Was dedykuję  wiersze tarnowskiej poetki Marii Kwater

Mamo- dlaczego niebo płonie?

– Cicho, śpij, to tylko zorze.

– Dlaczego nie pójdę na spacer,

a schron jest moim domem?

– Dlaczego tato płacze,

dlaczego żegna się z nami?

Czy jeszcze go zobaczę?

– odpowiedz mi droga mamo.

Co ma powiedzieć matka

słysząc płacz i pytania,

gdzie uciekać przed wojną

by swe dzieci ochraniać?

Nie płacz synku pójdziemy

za miedzę do dobrych,ludzi,

tam nie będzie wystrzałów,

tam ci uśmiech los zwróci.

Nie będzie wojny, strachu

przed karabinem wroga,

– teraz przytul się mocno,

– cicho, nie płacz, łez szkoda.

 

*****

Żółte kwiaty podeptane

pod błękitnym niebem

w huku dział zagasło słońce,

kto zawinił? nie wiem.

Co zrobiły złego dzieci,

co zrobiły matki,

że żegnają krzyżem synów

być może po raz ostatni?

Najeźdźca pod twardym butem

depcze żółte kwiaty,

a błękitne niebo płacze

słonym deszczem matek.

Ale wierzę, że świat cały

nie da wygrać katu

wróci uśmiech matek, dzieci,

znów zakwitną kwiaty ,

a nad piękną Ukrainą

znów słońce zaświeci.

Lidia Jaźwińska

Learn More →

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *